بهترین روش ها برای آموزش آنلاین به دانشجویان علوم پزشکی در پاندمی COVID-19
دوازده نکته برای آموزش آنلاین به دانشجویان علوم پزشکی در پاندمی COVID-19
همه گیری COVID-19 جامعه آموزش را به سه دلیل با چالش بی سابقه ای روبرو کرد:
1) سرایت شدید ویروس وافزایش خطر مرگ و میر
2) تغییرات روزانه در پروتکل ها و دستورالعمل های مقامات دولتی و کشوری
3) عدم شناخت ویروس
برای کمک به کاهش تأثیر ویروس در جامعه، ارگان های آموزشی اقداماتی را برای محدود کردن شیوع ویروس با کاهش تراکم جمعیت در دانشگاه ها انجام داده اند. طبق گزارشات یونسکو، 46 کشور در پنج قاره مختلف تعطیلی دانشگاه ها را برای جلوگیری از گسترش COVID-19 از 12 مارس 2020 اعلام کردند. این روش منجر به تحول سیستم آموزش حضوری و انتقال آن به محیط های کاملاً مبتنی بر وب شده است که چالش های بزرگی را برای آموزشگاه ها و اساتید، به ویژه ارگان های آموزشی فاقد تجربه و امکانات مربوطه تحمیل کرده است.
با درک و پذیرش شرایط همه گیری، پنج نکته برای دانشگاهها ارائه شده است که به اساتید کمک می کند تا تدریس از راه دور خود را هدفمند تر کنند:
(1) سخنرانی و ارائه خود را تبدیل به یک فیلم نکنید،
2) تنها به کلاس های آنلاین اتکا نکنید،
3) تعامل و بازخورد داشنجویان را تشویق کنید،
4) ارتباط پیوسته با دانشجویان را حفظ نمایید،
و 5) تمرکز بیشتری بر روی دانشجویان پر تلاش داشته باشید.
اگرچه این توصیه ها برای همه دانشکده ها و آموزشگاه ها بوده که میتواند برای دانشکده های پزشکی بسیار متفاوت باشد.
برای جبران تغییرات در روند آموزش طی COVID-19، بیشتر دانشگاه ها، از جمله دانشگاه های پزشکی، قانون رعایت فاصله اجتماعی را برای تعلیق فعالیت های آموزش حضوری اجرا کرده اند. این روش به عنوان یکی از موثرترین استراتژی‌های پیشگیری، از ابتدای ظهور COVID-19 تا انتظار تولید واکسن و یا درمان شناخته شده است.
چین در اواسط فوریه سال 2020 با دستور وزارت آموزش و پرورش چین (MOE) خواستار تعطیلی دانشگاه شد و این سیاست تا زمان ارائه این مقاله همچنان فعال است. طبق بیانیه وزارت امور خارجه چین، تا 4 آوریل 2020 ، 1454 موسسه آموزش عالی بصورت آنلاین فعالیت می کردند و حدود 7.133 میلیون جلسه آنلاین با بیش از 95،000 استاد و 1.18 میلیارد دانشجو. به همین ترتیب، مرکز ملی توسعه آموزش مشاغل بهداشتی (NCHPED) از همه موسسات پزشکی وابسته نظر سنجی کرد تا پس از تحول روند آموزش و تغییر رویه به حالت مجازی و آنلاین، گزارش "بهترین روش ها" را ارائه دهند. این گزارش ها، ارزش زیادی را در اختیار دانشگاه ها و مراکز آموزشی قرار می دهند.
شکل 1. تمام دوازده نکته برای آموزش آنلاین دانشجویان پزشکی تحت COVID-19
(درصدها نسبت گزارش های جمع آوری شده در رأی تایید به نکته ها را نشان می دهد)
نکته اول: از قبل برای ایجاد اختلال در آموزش حضوری آماده شوید
مانند بسیاری از موسسات بخش آموزش، اکثر دانشکده های پزشکی نمی توانند شیوع ویروس را پیش بینی کنند و بنابراین زمان کافی برای آماده سازی آموزش آنلاین را با این حجم از کاربران در این مدت کوتاه ندارند.
برای آن دسته از مراکز آموزش عالی که از تجربه و یا زیرساخت های یادگیری الکترونیکی ضعیف تری برخوردار هستند، موانع زیادی وجود دارند که می توانند به صورت تصاعدی افزایش یابند. در نتیجه، مواجه شدن با مشکلات غیرمنتظره هم در آموزش آنلاین و هم در سیاستگذاری نهادی در حین این تحول امری قابل اجتناب است.
بنابراین باید استراتژی هایی تدوین شود تا فرد بتواند از خود را با تغییرات به وجود آمده در آموزش نوین تطبیق دهد. برای مثال، استراتژی های لازم برای تغییر جهت از سخنرانی های حضوری به سخنرانی های ویدیویی یا مجازی، به روش های سخنرانی ضبط شده آموزش وجود دارد.
طبق گزارشات "بهترین روش ها"، اساتید و مدیران دانشگاهی اظهار که تصمیمات مربوط به فعالیتهای آموزشی می تواند از خارج از انتظارات باشند. این غیر منطقی است که تصور کنیم به محض تصمیم گیری یا تنظیم چارچوبی برای رویکردهای حضوری، باید به روش از پیش تعیین شده پایبند بود. (1) توسعه روش های جایگزین برای آموزش آنلاین و / یا (2) ایجاد ماژول های یادگیری آنلاین نه تنها به تجهیزات کلاس، امنیت شبکه، آشنایی با عملیات، برنامه ریزی محتوای درس بستگی دارد بلکه به اداره کلاسها توسط اساتید نیز وابسته است. از اقدامات خوب می توان به تعیین بسترهای نرم افزاری مورد استفاده برای عملکردهای مختلف و هم چنین تعریف کد تعامل برای تنظیم فعالیت های آنلاین دانشجویان اشاره کرد.
نکته دوم: ایجاد سیستم آموزشی پاسخگو با به کارگیری اساتید و دانشجویان برای حمایت از روشهای مختلف یادگیری، به خصوص روشهای یادگیری الکترونیکی
تغییر ناگهانی محیط آموزش حضوری به محیط آموزش الکترونیکی، نیازمند تلاش های کارآمدتری برای سازماندهی فعالیتهای آموزشی است. این با مفهوم یادگیری انعطاف پذیر تطابق دارد، که به عنوان مجموعه ای از رویکردها و سیستم های آموزشی در راستای دادن انتخاب به دانشجویان، راحت تر بودن استفاده از پنل های کاربری برای دانشجویان و شخصی سازی بیشتر برای فراگیران متناسب با نیازهای آنها تعریف می شود.
یادگیری انعطاف پذیر و ساده با استفاده از طیف ی گسترده از فناوری ها برای پشتیبانی از فرایند آموزش، گزینه های زیادی را در ارتباط با نحوه آموزش دیدن در فراگیران در ارتباط با مکان یادگیری، زمان یادگیری و چگونگی یادگیری فراهم می کند.
در این میان، یادگیری انعطاف پذیر به عنوان "مأموریت اساتید" تلقی می شود. با این وجود، استفاده از آموزش آنلاین و در عین حال ارائه آموزشی انعطاف پذیر بسیار دشوار است و تحقق آن غیرممکن است، اگر اساتید در این امر تنها طرف مسئولیت پذیر باشند. بر این اساس، یادگیری انعطاف پذیر باید یک تلاش گسترده و منظم باشد. یادگیری انعطاف پذیر فراتر از پیشرفتهای منفرد مانند آموزش و پرورش یا پیشرفت فناوری است، به عنوان مثال ، دانشگاه ها باید اطمینان حاصل کنند که اساتید، کارکنان آموزشی و دانشجویان از تجهیزات آنلاین، نرم افزارها و آموزش مناسب استفاده می کنند تا بتوانند تعامل بهتری با یکدیگر داشته باشند.
این موضوع جای تعجب ندارد که در گزارش های "بهترین شیوه های آموزش آنلاین" ، اکثر دانشگاه ها فراخوانی را برای تشویق همه طرف های مرتبط به کار، مشارکت و سازش (در صورت لزوم) با هم برای ایجاد یک اکوسیستم پاسخگو در یک دوره کوتاه برگزار می کنند.
به عنوان مثال، دفاتر تحصیلات تکمیلی به دانشجویان این امکان را بدهند تا برای پایان برنامه های دانشگاهی خود به صورت آنلاین دفاع کنند. کتابداران ساعات کاری گسترده و حالت های متنوعی از خدمات مرجع را برای کمک به معلمان و دانشجویان ارائه دهند، کارمندان امور دانشگاهی به دانشجویان کم بضاعت کمک کنند. سرپرستان با نظارت بر کیفیت تلاش های مختلف برای کمک به هموار سازی انتقال محیط آموزشی حضوری به آنلاین ، با تیم های ارزیابی نزدیکتر کار کنند. همچنین پیشنهاد شده است که پذیرندگان اولیه فناوری باید در جامعه پیشگام باشند، به این ترتیب می توان اثر چند برابری را که تغییر این سیستم به دست آورد.
نکته 3: ایجاد و پشتیبانی از زیرساخت های لازم در حوزه فناوری اطلاعات که نیازهای افزایش ظرفیت را در بحران هایی مانند بیماری های همه گیر پشتیبانی می کند
امکانات یک شبکه آموزشی نشان می دهد که اجرای آموزش الکترونیکی تا چه میزانی موفقیت آمیز است. در پاسخ به بحران COVID-19 ، دانشکده های پزشکی به سرعت تمامی نیروی کارشان را به قالب های آنلاین منتقل کرده اند که نه تنها شامل فعالیت های آموزشی اساتید و دانشجویان می شود، بلکه شامل مدیریت، پذیرش، امور مالی و منابع انسانی نیز می شود.
گزارش های به دست آمده از مقاله "بهترین روش های یادگیری آنلاین" نشان می دهد که ازدحام در شبکه یا ضعیف بودن و یا ناپایدار بودن اینترنت در انتقال داده ها رتبه اول در میان مشکلات آموزش آنلاین را دارند.
این پدیده، واقعیتی را تکرار می کند که بسیاری از دانشگاه ها از نظر زیرساخت های مربوط به سرور و سرویس های IT ظرفیت کافی برای کنترل حجم زیاد بارهای ناگهانی در شبکه را ندارند. برخی از پیشنهادات برای کمک به کاهش این بار و هموار کردن روند استقرار آموزش الکترونیکی ارائه شده است:
(1) بهینه سازی موانع برای بازدید از وب سایت به گونه ای که سرور بیش از حد بارگیری نشده وظرفیت تکمیل نشود،
(2) نظارت بر آمار و پارامترهای سرور برای اطمینان از رفع سریع خطاها در صورت بروز مشکلات فنی در حین آموزش آنلاین،
(3) تشویق اساتید برای استفاده از سیستم عامل ها و برنامه های قابل اعتماد و معتبر (به عنوان مثال، واتس اپ و اسکایپ) جهت جلوگیری از بسته شدن ظرفیت اینترنت،
(4) آموزش به اساتید و دانشجویان برای گرفتن نسخه پشتیان و استفاده از آن در هنگام بروز مشکلات،
(5) اجاره یا خرید خدمات ابری (ترجیحاً آنهایی که دارای امکاناتی برای گسترش سریع و دارای ویژگی های قابل اعتماد هستند؛ (مانند محصولات Azure ، Amazon و Alibaba) برای گسترش ظرفیت اینترنت فعلی،
6) طراحی کاتالوگ سیستم های مربوطه با پیوندهایی به آموزش و پشتیبانی درمورد مسائل اینترنتی و سایر رویکردهای مشابه.
ادغام منابع داخلی و خارجی و بهینه سازی کارها به طور متناسب می تواند راه حل موثری را برای ایجاد یک محیط پایدار برای آموزش الکترونیکی در طول COVID-19 ارائه دهد. بعلاوه، باید توجه و پشتیبانی از اساتید و دانشجویان که در دسترسی به اینترنت با مشکل روبرو هستند، انجام شود. به عنوان مثال، مناطق روستایی ممکن است دارای ارتباطات اینترنتی ناپایداری باشند و یا دانشجویان کم بضاعت برای شرکت در کلاس ها به سخت افزار نیاز دارند. بنابراین مدیران باید افراد نیازمند به پشتیبانی سخت افزاری را شناسایی کرده و برای اطمینان از در دسترس بودن تجهیزات مورد نیاز در یادگیری الکترونیکی کمک لازم را انجام دهند.
نکته 4: ایجاد سازوکاری برای ارائه خدمات سلامت روان، مشاوره شغلی و مشاوره تحصیلی از طریق برگزاری وبینارها در بسترهای الکترونیکی
متخصصان علوم سلامت باور دارند سطح اضطراب و نگرانی همه افراد جامعه، به ویژه در کادر درمان و متخصصان حوزه بهداشت و سلامت در جریان پاندمی کرونا، به طرز چشمگیری افزایش داشته است.
دوره های درمانی افراد مبتلا به Covid-19 ممکن است هفته ها یا ماه ها به طول انجامد و در کوتاه مدت کنترل نشود، در نتیجه کادر درمانی باید بتوانند از توانایی های بالقوه خود را در شیفت های طولانی و طاقت فرسا استفاده کنند. در همین حال، به دلیل کمبود تجهیزات محافظتی (مانند هواکش، ماسک، عینک محافظ و کاور) ، متخصصان مراقبت های بهداشتی بیشتر در معرض بار و فشارهای سنگین کاری، تداخلات اخلاقی و تحمل استرس قرار دارند. آن ها با محیطی که به سرعت در حال تغییر بوده و غیرقابل پیش بینی است روبرو هستند. درنتیجه بنا به گزارش های به دست آمده، سطح اضطراب آنها به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
مراقبت های اولیه بهداشت روان برای مراقبت از متخصصان کادر درمان ضروری است، به ویژه برای کسانی که مستقیماً با بیماران COVID-19 کار می کنند. انتظار می رود متخصصان حوزه سلامت آینده یعنی دانشجویان دانشکده های پزشکی نیز در آینده اضطراب مشابهی را تجربه کنند.
گزارش رسانه ها در رابطه با افزایش تعداد مرگ و میر بیماران و کادر پزشکی، که شامل اساتید آموزشی که در صف اول ارتباط با بیماران کرونایی قرار دارند، تقویت می شود. مطالعات نشان داده است که این عوامل استرس زا می تواند عملکرد تحصیلی دانشجویان را به شدت کاهش دهد.
بنابراین، کاهش اضطراب شغلی در دانشجویان برای جلوگیری از اثر منفی اختلال عاطفی و روانی بسیار مهم است. مقاله "بهترین روشها" گزارش می دهد كه دانشكده های پزشكی روشهای مختلفی را برای كمك به حفظ سلامت روان دانشجویان در طی COVID-19 در پیش می گیرند: 1) ارائه جلسات مشاوره روانشناسی آنلاین (ترجیحاً توسط مشاوران مجاز) به دانشجویان از طریق تلفن و گفتگوی آنلاین، 2) الزام مکرر دانشجویان به گزارش میزان استرسشان 3) ارائه نکات و منابع مربوط به بهداشت روان و اهمیت رعایت فاصله اجتماعی، 4) تشویق دانشجویان به انجام فعالیتهای اجتماعی آنلاین (به عنوان مثال، شرکت در باشگاه های کتاب آنلاین و برنامه های تماس رادیویی) و موارد دیگر.
نکته 5: در جریان COVID-19، با روایت های الهام بخش در مورد کادر درمان به دانشجویان انگیزه دهید
در یک دانشکده پزشکی، اکثر دانشجویان انگیزه هایی خودجوش دارند، مانند کنجکاوی های فکری، خودمختاری شغلی، نوع دوستی و علاقه به روابط انسانی.
این مولفه های انگیزشی به خوبی با "نظریه دو عاملی" مطابقت دارند. (همچنین به عنوان نظریه بهداشت انگیزشی هرتزبرگ و نظریه دوگانه شناخته می شوند)، که بیان می کند عواملی در برانگیختن انگیزه شغلی نیروی کار وجود دارد که می تواند منجر به بهبود رضایت شغلی و همینطور انتظار شغلی آنها شود.
در شرایط فعلی، یادگیری اینکه چگونه تلاش متخصصان مراقبت های بهداشتی می تواند کمک کننده باشد و زندگی بیماران را نجات می دهد، از لحاظ شغلی بسیار الهام بخش است. گزارش های مقاله "بهترین شیوه ها" نشان می دهد که همه دانشکده های پزشکی اقدامات برجسته کارکنان حوزه پزشکی، به ویژه اساتیدی که برای درمان به خط مقدم فرا خوانده می شوند، در میان دانشجویان بسیار محبوب بوده است.
با در نظر گرفتن برنامه های کاری و درسی دانشجویان، بسیاری از دانشگاه ها از کسانی که در خط مقدم کار می کنند دعوت کردند تا داستان ها و روایت هایشان را به اشتراک بگذارند و دانشجویان را تشویق کنند تا 1) یادگیری دانش سخت تلاش کنند و 2) احساس مسئولیت قوی تری داشته باشند تا در آینده بهتر به جامعه کمک کنند.
علاوه بر این، برخی از دانشگاه ها سمینارهای جدیدی را برگزار کرده اند که با جمع آوری گزارشات پزشکان و پرستاران، حرفه ای بودن را در دانشجویان پزشکی پرورش می دهند. ایده هایی مانند " صرفا حرفه ای بودن تضمینی برای داشتن یک شرایط مطلوب و ایده آل است رد شده و نتیجه شد که حرفه ای بودن تنها الزامی برای حفاظت از ایمنی بیمار و بهبود نتایج مراقبت از بیمار است" مورد تأکید قرار گرفت تا دانشجویان بتوانند نقش متخصصان مراقبت های بهداشتی را بهتر درک کنند: عملکرد حرفه ای، و همچنین حفظ امانت داری کل حرفه پزشکی.
طبق گزارشات "بهترین شیوه ها"، دانشجویان با حمایت از شواهد جمع آوری شده از نظرسنجی دانشگاه ها، رشد قابل توجهی در انگیزه را گزارش کرده اند که می تواند روند یادگیری الکترونیکی آنها را تحت تأثیر مثبت قرار دهد.
نکته 6: با استفاده از تکنیک ها و ابزارهای یادگیری آنلاین، یادگیری اجتماعی را گروه های کوچک ارتقا دهید
تحقیقات نشان داده است که حضور اجتماعی دانشجویان و توانایی درک آن ها از دیگران در محیطی آنلاین بر انگیزه، تعامل و تداوم دوره های آنها تأثیر می گذارد. علاوه بر این، باید به تعاملات آنلاین و بازخورد به موقع دانشجویان در کلاس های آنلاین توجه شود، زیرا یادگیری در خلال اشتراک اندیشه ها و نظرات در میان دانشجویان و تعامل با همسالان اتفاق می افتد.
مطالعات هم چنین نشان داده است که ارتباطات و گفتگوی آنلاین می تواند کیفیت یادگیری الکترونیکی دانشجویان را بهبود بخشد. دانشجویان تحت تأثیر مشارکت فعال همسالان خود قرار می گیرند و بازخورد آنها می تواند تعامل بین اساتید و دانشجویان را افزایش دهد.
طبق گزارشات مقاله "بهترین روش ها"، در بسیاری از دانشگاه ها از طرحی واگردی برای افزایش بحث و گفتگوهای قبل و بعد از کلاس بین دانشجویان از طریق نرم افزارهای چت، ایمیل ها و سایر سیستم های اطلاعات مدیریت آموزشی استفاده شده است. از طرف دیگر، اساتید باید به عنوان عضوی از گروه کار کنند تا در برخی از سناریوها از تعاملات دانشجویان استفاده کنند. مخصوصا وقتی مدرسین تقاضای مداخله در تعاملات می کنند، اصلاح بحث های خارج از مسیر و ارائه راهنمایی های مناسب مورد نیاز است.
تحقیقات قبلی نشان داد اندازه گروه ها در بحث های ناهمزمان آنلاین بر درک دانشجویان از حضور اجتماعی تأثیر می گذارد. گروههای كوچكتر قادر به ایجاد روابط بین فردی با سایر مشاركت كنندگان هستند و به اعضا كمك می كنند تا درمورد اهداف مشترك همکاری کنند. به طور خاص، وقتی دانشجویان در گروه های بحث دائمی کوچک قرار می گیرند، دانشجویان درک می کنند که زمینه یادگیری آنلاین (الف) اجتماعی تر است، (ب) فضای مثبت تری دارند و (ج) انسجام گروه را راحت تر می کنند. دانشجویان همچنین اشاره کردند که در گروه های کوچکتر، آنها احساس نزدیکی بیشتری به یکدیگر دارند، در حالی که در طول بحث های کلی کلاس، برای آنها سخت تر بود که همه نظرات را بررسی کرده و از همکلاسی های خود برداشت کنند.
نکته 7: برای نظارت بر پیشرفت دانشجویان و نحوه تعامل آنها با پلتفرم های آموزش آنلاین، یادگیریشان را تجزیه و تحلیل و ارزیابی کنید.
این نکته شامل بررسی، ردیابی آنلاین، نمونه گیری و سایر رویکردهای علم هوش مصنوعی در جهت ارزیابی بهتر دانشجویان می شود. با این حال مهمتر از همه این مسائل، تعیین اهداف یادگیری است که باید عامل اصلی مجموعه ارزیابی هایی باشد که در آن دانشجویان پیشرفتشان را نشان می دهند.
به طور کلی، این اهداف برای هدایت چارچوب های تکوینی و جمع بندی جهت تشکیل سیستم ارزیابی ای کامل برای در دانشگاه مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، در دوران اپیدمی، ارزیابی تکوینی باید مورد تأکید قرار گیرد زیرا بازخورد مناسب تری را به جای نمره دهی یا رتبه بندی، به بهبود کیفیت آموزش ها و پیشرفت در حرفه ارائه می دهد. نمونه هایی از ارزیابی تکوینی می تواند شامل وب سایت ها، انجمن های بحث و گفتگو و بسترهای گفتگوی آنلاین، چت آنلاین و برنامه های ارتباطی باشد.
در دسترس بودن ویدئوها و صداها، بازخورد و ارزیابی عملکرد را در زمینه های مهم برای محیط های یادگیری بالینی و شبیه سازی شده آسان تر کرده است. در حالت ایده آل، این ارزیابی ها باید براساس شواهد با کیفیت بالا و استراتژی های ارزیابی آگاهانه از تئوری باشد.
رویکردهای علم هوش مصنوعی نقش مهمی در این ارزیابی ها ایفا کرده اند، که در آن تجزیه و تحلیل برای نظارت بر میزان مشارکت و پیشرفت دانشجویان در جهت رسیدن به اهداف یادگیری ساخته شده است. طبق گزارش مقاله "بهترین روش ها" ، بیشتر دانشکده های پزشکی پانل های تجسمی را برای ردیابی تعامل دانشجویان، تکمیل تکالیف، ثبت بازخوردها و سایر شاخص های مرتبط راه اندازی کرده اند.
شکل 2 دو مورد تجسم داده را ارائه می دهد: پانل بالا نتایج نظرسنجی جمع آوری شده از دانشجویان را نشان می دهد به گونه ای که مدرس می تواند جوانب مثبت و منفی دوره اختصاص داده شده را بیاموزد، و پانل پایین آماری را برای مدیران برای ارزیابی پیشرفت ارائه می دهد (به عنوان مثال، مدت زمان جلسات آنلاین در همه رشته ها).
نکته 8: از همه گیری برای آموزش محتوای پزشکی و جنبه های حرفه ای استفاده کنید.
مواجهه گسترده با اخبار COVID-19، ارتباط بین پیش زمینه همه گیری و حوزه حرفه ای دانشجویان علوم پزشکی و به روزرسانی سریع اطلاعات و تحقیقات درباره ویروس کرونا در دانشکده ها و موسسات پزشکی، انگیزه های زیادی برای افزایش آگاهی دانشجویان از آموزش ها ایجاد کرده است.
با توجه به سطح بالای آگاهی فراگیران علوم سلامت و پزشکی، در شرایط فعلی ادغام دانش و اطلاعات مربوط به COVID-19 در روال یادگیری علوم پزشکی به ویژه موثر خواهد بود. گزارش های مقاله "بهترین شیوه ها" نشان می دهد که بیشتر اساتید مطالب مرتبط را در موارد تدریس خود قرار داده اند. همانطور که شکل 3 نشان می دهد، CT سینه بیمار کرونا مثبت در کلاس رادیولوژی، به همراه یادداشت ها و اسلایدهای استاد، مورد استفاده قرار گرفته است.
مثالهای دیگر شامل (1) استفاده از نتایج آزمایش آنتی بادی COVID-19 به عنوان نمونه در کلاسهای ارزیابی سلامت جسمی و (2) پرداختن به فرایند تولید COVID-19 در کلاسهای مربوط به واکسن (3) گرفتن شرح حال و معاینه فیزیکی مربوط به COVID-19، (4) تصمیم گیری برای تریاژ، (5) اسکورت مناسب بیماران مشکوک و (6) محافظت از خود و جلوگیری از آلودگی حین آموزش و شبیه سازی
علاوه بر اشاره به موارد COVID-19 در چارچوب های آموزشی موجود، برخی از دانشکده های پزشکی دوره های جدید و یا سمینارهایی مانند "مدیریت اضطراری بهداشت" و "اپیدمیولوژی" متناسب با شیوع ایجاد کردند. برای کلاس هایی که دارای مولفه های تحقیقاتی یا دوره های زیست پزشکی/ بیوانفورماتیک هستند، داده های COVID-19 که به طور آشکار در دسترس هستند، می توانند در آموزش یا ارائه تکالیف استفاده شوند.
نکته 9: منابع آموزشی مفیدی را که ممکن است از قبل وجود داشته باشد جستجو و پیدا کنید تا در زمان و هزینه صرفه جویی کرده باشید
یک روش قابل قبول برای تغییرروش آموزش به یادگیری الکترونیکی، تلفیق محتوای موجود در دانشکده ها، موسسات مرتبط یا سایر دوره های آنلاین است. ادعا می شود که که کاوش و دستیابی به منابع آموزشی با کیفیت بالا در میان هزاران منبع آموزشی منتشر شده، اگرچه دشوار است، اما می تواند هم برای مدرسین و هم برای دانشجویان به ویژه ازمنظر مقرون به صرفه بودن، مفید باشد.
سرویس های edX و Udacity دوره های کاملاً تایید شده ای دارند تا اساتید بتوانند از سخنرانی ها، مطالب و یا تکالیف آماده برای ارائه در کلاس هایشان استفاده استفاده کنند.
در رابطه با منابع آموزش پزشکی، NCHPED لیستی را شامل 22 کانال و وب سایت با بیش از 2،700 دوره پزشکی ارائه می دهد که بیشتر آنها برای عموم رایگان است. منابع کمتر شناخته شده دیگر مستلزم ارزیابی دقیق اعتبار محتوایی هستند.
همانطور که گزارش های "بهترین روش ها" نشان می دهد، اساتید بیان داشتند که جستجوی منابع آموزشی مناسب، به ویژه برای کسانی که مدتهاست با روش های سنتی آموزش می دهند، علی رغم آگاهی از در دسترس بودن منابع آنلاین، آسان نیست.
یکی از بزرگترین چالش ها این واقعیت است که بیشتر مطالب جامع به زبان انگلیسی ارائه می شود و موانعی را برای اساتید و دانشجویانی ایجاد می کند که مهارت های زبان انگلیسی آنها کافی نیست. اساتید باید در یافتن منابع به زبانهای رایج خود و یا آماده سازی دروس بیشتر از قبل فکر کنند تا مطالب به زبانهای غیر بومی به درستی ترجمه شود. در همین حال، وقتی اساتید در حال انتخاب مطالب آموزشی و ایجاد برنامه های درسی هستند، باید اندازه کلاس، وضعیت تسلط دانشجویان، آموزش بالینی و سایر عوامل را در نظر گیرند.
بعلاوه، كتابهای الكترونیكی كه در دسترس هستند عموم قرار دارند، تا حد زیادی به تصویب رسیده است تا نیاز به تهیه نسخه های فیزیكی - یك روش سنتی برای توزیع كتابهای درسی مورد نیاز به دانشجویان در چین - از بین برود.
برقراری ارتباط با متخصصان طراحی برنامه درسی (یا کارکنان با عناوین مشابه) می تواند به اساتید کمک شایانی کند تا منابع موجود را بهتر در دوره های خود اضافه کرده و متناسب با دروس ارائه کنند.
نکته 10: آموزش های شبیه سازی بالینی را در آموزش آنلاین بگنجانید
طبق سیاست های آموزش دستیاری مجازی در بسیاری از کشورها بر اهمیت آموزش شبیه سازی بالینی بیش از هر زمان دیگری در پیشینه آموزش پزشکی تأکید شده است. به دلیل شیوع COVID-19، جلسات مهارت بالینی ممکن است بصورت آنلاین برگزار شود یا در بعضی موارد حتی به تعویق بیفتد.
بعلاوه، بسیاری از کشورها رهنمودهایی را ارائه داده اند که نشان می دهد دانشکده های پزشکی چرخش های بالینی دانشجویان را متوقف می کنند که باعث می شود کلاس های شبیه سازی بالینی مجازی، راهی مناسب برای جایگزینی دفتر کار واقعی باشد. با این حال، در این شرایط فاصله گذاری اجتماعی، طبق گزارش های "بهترین روش ها"، دانشکده های پزشکی سعی کرده اند روش های مختلفی را استفاده کنند.
این رویکردها را می توان به عنوان (1) طرح کلاس واژگون، (2) صلاحیت آنلاین مبتنی بر طراحی، (3) یادگیری مبتنی بر مسئله آنلاین، و (4) هرگونه ترکیب رویکردهای قبلی طبقه بندی کرد. جهت شفاف سازی این مسئله، تدریس از طریق بیماران استاندارد (SP) از یک بخش اطفال در شکل 4 انجام شده است. علاوه بر مثال فوق، سایر رویکردهای شبیه سازی شامل (1) تمرین مشاوره تلفنی، (2) بارگذاری فیلم های مبتنی بر تکالیف و تمرین عملی روی موارد جایگزین همانطور که در پنل سمت راست و سمت چپ شکل 5 دیده می شود.
در مورد مطالعات موردی، از نرم افزار و مخازن شبیه سازی برای پشتیبانی از یادگیری مبتنی بر مسئله استفاده شده است، جایی که اساتید می توانند با توجه به عملکرد دانشجویان از آن ها پشتیبانی کنند.
علاوه بر موارد ذکر شده، تضمین کیفیت باید مورد تأکید قرار گرفته، تلاش های مستمر باید همکاری پشتیبانی نهادی را بخواهند و تجربیات باید در بین موسسات به منظور افزایش کیفیت آموزش شبیه سازی مجازی به اشتراک گذاشته شود. همه این رویکردهای شبیه سازی، با توجه به مراحل مطالعه، باید با دقت تفکیک و به درستی مورد استفاده قرار گیرند.
مدرسان باید مناسب بودن برنامه های موجود را ارزیابی کنند و تصمیمی را بگیرند که با سطح تسلط دانشجویان و کلاس ها مطابقت داشته باشند.
نکته 11: حمایت اعضای هیئت علمی از اساتید پزشکی برای کمک به آنها در تطبیق مهارت های آموزش حضوری خود با محیط آموزش از راه دور
مطابق با گزارش های "بهترین روش ها"، تعداد زیادی از مدرسان به دلیل نداشتن تجربه کافی از تدریس در محیطی کاملاً آنلاین، با این فضا بسیار غریبه بودند. جهت رفع این مشکل، همه دانشگاه ها بررسی پشتیبانی تخصصی را برای راهنمایی بیشتر اساتید به مجموعه خدمات موجود در این فناوری ارائه دادند.
ارسال فیلم های آموزشی و طریقه کار و همچنین درخواست مستقیم کمک و راهنمایی به میزان قابل توجهی مورد استقبال قرار گرفت. رهنمودها و نکات آموزشی فقط به کاربردهای فناوری محدود نمی شود، بلکه روشهای مناسب انتخاب موارد مناسب، تلفیق برنامه ها و روش های تدریس در آنها، ارائه دانش به طور موثر با انعطاف پذیری و حوصله و گردآوری بازخورد دانشجویان و مدرسان برای ارتقا کیفیت را می توان نام برد. از طرف دیگر، حالت های عینی گرایی (یعنی انتقال دانش از اساتید) ترجیح داده می شود در صورتی که دانشجویان در زمان محدودی نیاز به اطلاع داشته باشند و در حالت های ساخت گرا (یعنی ساخت دانش) سطح دانش پیشرفته تری از دانشجویان و بازخورد کیفی بیشتری بخواهند.
ارتباطات موثر به عنوان یک روش پزشکی خوب شناخته شده است، که با توجه به شرایط موجود باید مولفه های آموزشی آن را به همراه داشته باشد. در واقع، ارتباط موثر میان اساتید برای بهبود وضعیت تعلیم و تربیت مفید بوده است. این ارتباطات شامل بررسی های دوجانبه، بحث در مورد کیس های مختلف، جلسات اشتراکی، کلاسهای آزمایشی، تدریس مشترک و دعوت سخنران مهمان است.
نکته این است که جامعه، اساتید را به عنوان یک دارایی برای یادگیری و کمک به هم نوع در نظر می گیرد، خصوصاً وقتی استادی در سناریوهایی مانند فعالیت های یادگیری شبیه سازی با مشکلات آموزشی روبرو می شود. سرانجام، چندین دانشگاه اعلام كردند كه توجه ویژه ای به اساتید جوان و جدید شده است.
در نتیجه، تدریس توسط اساتید ارشد و سایر پشتیبانی های مشابه ایجاد و / یا مورد تأكید قرار گرفت. اگرچه این پشتیبانی به اشکال مختلف در می آید، اما برنامه ریزی مراحل آن برای بهره وری کار مهم است. به عنوان مثال، کمک مستقیم اپراتور ها، آموزش مهارت محور و جامعه سازی باید به ترتیب حاصل شود.
نکته آخر
به عدم آمادگی به وجود آمده و مبارزه مداوم با COVID-19، دانشکده های پزشکی در سراسر جهان با چالش های ادامه فعالیت های تدریس بصورت کاملاً آنلاین مواجه هستند. موسسات آموزش پزشکی در چین اولین موسساتی بودند که دانشگاه ها را تعطیل کردند و دارای تجربیات موفق و ناموفق هستند که در گزارش های "بهترین روش" خود که به NCHPED ارسال شده است، خلاصه می شود. در این مقاله 12 نکته استخراج شده از گزارش ها با هدف کمک به سایر دانشکده های پزشکی برای آموزش الکترونیکی با کیفیت در مدت زمان کوتاه ارائه شده است. اگرچه این نکات به هیچ وجه همه عناصر انتقال موفقیت آمیز را پوشش نمی دهد، اما می تواند به عنوان مرجعی برای مراکزی باشد که دانش اساسی را در شیوه های آموزش، ساخت زیرساخت ها، یکپارچه سازی سیستم عامل و سایر تصمیمات سیاست های آموزشی نیاز دارند.
تاریخ انتشار: 18 Nov 2020
منبع: tandfonline.com
ترجمه شده توسط دپارتمان آموزش آوید