آیا آموزش از طریق واقعیت مجازی می تواند به تقویت یادگیری و همکاری در حرفه های سلامت و بهداشت کمک کند؟

 

یكی از بزرگترین چالش ها در آموزش های حرفه ای دانشجویان حوزه های بهداشت برنامه ریزی است. آیا واقعیت مجازی می تواند کمک کنده باشد؟ پاسخ مطالعه ی جدید انجام شده توسط دانشگاه تافتس به این پرسش بله است.
براساس مطالعه ای مقدماتی که توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه تافت انجام شده است دنیای مجازی می تواند بستری برای جمع آوری دانشجویان از حرفه های مختلف سلامت، بهداشت و پزشکی و تقویت درک آنها از دانش سایر حرفه های بهداشتی باشد.

 

 

آموزش بین حرفه ای ( Interprofessional education (IPE)) با هدف تقویت یادگیری و همکاری در بین دانشجویان سلامت و مراقبت های بهداشتی از حرفه های مختلف و با هدف تقویت مراقبت از بیمار انجام می شود. برنامه ریزی برای آموزش حضوری در برنامه های مختلف ، یکی از بزرگترین موانع اجرای این نوع یادگیری (آموزش مجازی) است. این مطالعه محیطی از واقعیت مجازی را به دلیل توانایی آن در ارائه IPE در مراقبت های بالینی ، که از لحاظ ماهیت میان رشته ای (بین حرفه ای) است ، ارزیابی کرده است.

امی لی ، استادیار طب خانواده در دانشکده پزشکی دانشگاه تافتز، گفت:" IPE یک تجربه فوق العاده با ارزش برای دانشجویان حرفه های سلامت و بهداشت است و مراقبت های بالینی تیمی در مراکز درمانی نشان داده است که تأثیر واقعی در بهبود کیفیت زندگی و مراقبت از بیمار در ضمن کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی دارد. یادگیری بین حرفه ای یک مؤلفه مهم برای آموزش حرفه های سلامت و بهداشتی است ، اما اغلب ساده تر از آن است که انجام شود. چالش های هماهنگی برنامه دانشجویان برای دیدار فیزیکی با استاد و حضور در کلاس و کارکردن به صورت همزمان جزو متداول ترین موانع است. برقراری ارتباط در زمان های خالی  و از پیش تعیین شده چه برای استاد و چه برای دانشجو راه حلی مناسب برای رفع این موانع است."

 

 

مراقبت بالینی ، مراقبت های پزشکی چند تیمی است که بر نیازهای بیماران و کیفیت زندگی آنها در هنگام مواجه با بیماری های جدی متمرکز است. تیم پزشکان ، پرستاران ، مددکاران اجتماعی و سایر مراقبین با هم کار می کنند تا از بیمار ، خانواده و سایر پزشکان معالج، از نظر پزشکی ، عاطفی و لجستیکی مراقبت کنند.

محققان تجربه مراقبت بالینی IPE را در بستر آموزش هایی از طریق واقعیت مجازی ایجاد کردند. سی و پنج دانشجوی حرفه ای رشته های بهداشت و درمان و هم چنین فارغ التحصیلان با شرکت در جلسات آموزشی دو ساعته بصورت آنلاین و به راحتی و با ایجاد گروه هایی از سه تا شش دانشجو از حرفه های مختلف و در مکان های جغرافیایی متعدد تشکیل می دهند. دانشجویان از پنج حرفه تشکیل می شدند: پرستاری ، پزشکی ، تغذیه ، فیزیوتراپی و مددکار اجتماعی.

 

 

آموزش مجازی شامل سه فعالیت تیمی بود که دانشجویان با استفاده از نماد آوایی ، یک نمایش دیجیتالی (ویدیویی) از خود در آن شرکت می کردند. فعالیت اول تیمی بود ، که در آن شرکت کنندگان از طریق پیام های صوتی و گروهی ارتباط برقرار می کردند و مجبور بودند به عنوان تیم از یک مکان به مکان دیگر با هم حرکت کنند. این امر به اعضای تیم اجازه می دهد تا همزمان با یادگیری چگونگی استفاده از فناوری دنیای مجازی ، با یکدیگر همکاری کنند. به دنبال آنها، برای گفتگو با یک بیمار استاندارد و اعضای خانواده وی در مورد مدیریت علائم و گزینه های مراقبت های بالینی به اتاق معاینه رفتند. در اینجا آنها با بیمار و خواهرش در ارتباط صوتی زنده تعامل داشتند و در عین حال با یکدیگر از طریق پیام های گروهی مشورت کردند. محققان حتی یک تجربه مجازی نیز از تجربه بیمار تهیه کردند و به دانشجویان این امکان را می دادند تا با بیمار خود بیشتر و بهتر آشنا شوند. مؤلفه نهایی رضایت در مورد تجربه آموزش به شکل مجازی بود.

 

 

محققان برای ارزیابی میزان تأثیرگذاری بستر یادگیری مجازی در تقویت همکاریهای مراقبت های بالینی بین دانشجویان ، از یک سری نظرسنجی های قبل و بعد از جلسه استفاده کردند. دانشجویان همچنین بازتاب کتبی و عکس هایی از تجربه خود ارسال کردند.

به طور کلی محققان دریافتند که رویکرد آموزش با واقعیت مجازی برای آموزش بین حرفه ای برای مشارکت و بهبود نگرش دانشجویان نسبت به ارزش سایر متخصصین مراقبت های بهداشتی راحت تر است. دانشجویان قدر دان تجربه مجازی علائم بیمار خود ، افزایش احساس همدلی در نظرسنجی های بعد از جلسه و توانایی انجام تمرین به صورت ناشناس و بدون نگرانی در مورد آسیب رساندن به بیمار یا اشتباه در طی فرآیند یادگیری بودند. بعضي از دانشجویان نيز علاقه خود را براي يادگيري بيشتر در مورد مراقبت های بالینی و ادامه آموزش IPE با تيم خود را پس از مطالعه نشان دادند.

در بازخوردهای انتقادی نیز ، برخی از دانش آموزان گزارش سردرگمی با بستری ناآشنا را اعلام کردند و ابراز داشتند که عدم ارتباط حضوری و توانایی مشاهده نشانه های زبان بدن ، اشکالاتی در استفاده از آموزش مجازی برای تعامل بابیمار شبیه سازی شده است.

 

 

تاریخ انتشار: October 3, 2019

منبع: Amy L. Lee, Michelle DeBest, Rebecca Koeniger-Donohue, Shelley R. Strowman, Suzanne E. Mitchell. The feasibility and acceptability of using virtual world technology for interprofessional education in palliative care: a mixed methods study. Journal of Interprofessional Care, 2019; 1 DOI: 10.1080/13561820.2019.1643832
 

 

ترجمه شده توسط دپارتمان آموزش پزشکی آوید http://www.aveedme.com